Ο Ζάχος Χατζηφωτίου θυμήθηκε τότε που τους κάλεσαν με τον Γιώργο Ζαμπέτα στη λογοκρισία ν' απολογηθούν για έναν στίχο ενός τραγουδιού από τον δίσκο του.
Ο Ζάχος Χατζηφωτίου είχε γράψει το τραγούδι και προσπαθούσε να εξηγήσει την λογική του στίχου, αλλά δεν ήθελαν να την καταλάβουν.«Είχα γράψει στίχους για 5-6 δίσκους στον Ξαρχάκο και τον Ζαμπέτα. Σε έναν δίσκο που τον έβγαλε ο Ζαμπέτας και είχε κάνει μεγάλη επιτυχία μας κάλεσαν στη λογοκρισία, που ήταν στα παλιά ανάκτορα. Πάμε οι δυο μας εκεί όπου ήταν ένας ταγματάρχης, ο οποίος άρχισε να μας φωνάζει για έναν από τους στίχους του δίσκου και απειλούσε ότι θα τον απαγορεύσει. Το πώς καταφέραμε και γλιτώσαμε ένας Θεός το ξέρει, καθώς ο Ζαμπέτας δεν είχε σταμάτημα.
Τι "μιλόρδε μου" αποκαλούσε τον στρατηγό, τι "αλάνι". ‘Εχασα, τη μισή μου ζωή! Όλη η ιστορία έγινε, για έναν στίχο που έλεγε: "Τα μάτια της τον ήλιο φέραν στη Δραπετσώνα, και η αναπνοή της ζέσταινε τις νύχτες του χειμώνα". "Στην Ελλάδα έχομεν πετρέλαιο, κύριε Χατζηφωτίου, δεν είμαστε πτωχοί.
Πώς τολμάτε και γράφετε αυτά τα πράγματα" και ενώ εγώ προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι ο στίχος είναι καθαρά ερωτικός, ο αθεόφοβος Ζαμπέτας έκανε τα δικά του. Φτηνά τη γλιτώσαμε, αλήθεια. Με τις κλοτσιές μας πέταξε από το γραφεία του» εξήγησε στο Down Town
πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου