Η διαχρονικά πολυαγαπημένη «Λωξάντρα», η αρχετυπική Πολίτισσα μάνα-στυλοβάτης της οικογένειας, που αποτύπωσε μαεστρικά με την πένα της η Μαρία Ιορδανίδου, επιστρέφει -στο θεατρικό σανίδι αυτή τη φορά-, σε προσαρμογή του Άκη Δήμου, σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.
Τη χαρισματική γυναίκα υποδύεται η εξαιρετική ηθοποιός Ελένη Κοκκίδου, η οποία σε πρόσφατη συνέντευξή της σχολιάζει μεταξύ άλλων τι είναι για εκείνη η «Λωξάντρα».«Η Λωξάντρα είναι μια σημαντική συνάντηση στη ζωή μου. Μου κάνει πολύ καλό.
Μου θυμίζει οικογενειακές στιγμές. Τη γιαγιά μου πολύ. Πιστεύω ότι είναι ένας ρόλος παρηγορητικός, για τον κόσμο που θα έρθει να τον δει. Είναι μία γυναίκα που μας θυμίζει αισθήσεις που είχαμε στην παιδική μας ηλικία. Με τη μάνα μας, τις θειάδες, τις γιαγιάδες μας. Μας γυρνά πίσω, σε οικογενειακές και τρυφερές στιγμές του βίου μας».
- Η Λωξάντρα αγαπά την οικογένεια της, προσφέροντας και φροντίζοντας...
«Όλες οι μανάδες εκείνη την εποχή πρέπει να ήταν έτσι. Όχι μόνον οι Κωνσταντινουπολίτισσες. Η οικογένεια είχε πολύ μεγάλη σημασία. Μην κοιτάτε σήμερα που βρίσκεται υπό διάλυση. Η Λωξάντρα αναφέρει κάποια στιγμή στο έργο: “ Ό εαυτός ο δικός μου, οι άνθρωποι μου είναι". Και κάποια άλλη στιγμή: "Αυτά τα ωραία χρόνια που είχα τα παιδιά μου στο γύρο μου". Εννοεί το γύρο της φούστας της».
-Ήταν και σπουδαία μαγείρισσα...
«Οι άνθρωποι αυτοί είχαν έναν πολιτισμό που είχε μυρωδιές, γεύσεις. Απολάμβαναν τη ζωή. Είχαν έναν πολύ προχωρημένο πολιτισμό με το ευ ζην, σε σχέση με εμάς. Τους οφείλουμε πάρα πολλά».
-Θα δούμε στην παράσταση μυστικά της πολιτικής κουζίνας;
«Στο έργο αναφέρονται συχνά τα φαγητά. Η Λωξάντρα τέρπεται να τρώει ωραία πράγματα. Όταν συγχύζεται, αναζητά ένα τουρσί. Και μετά το γλυκό».
-Η οικογένεια της είχε διευρυμένη μορφή;
«Δεν ξεχώριζε Τούρκους, Έλληνες, Εβραίους, Αρμένιους. Ό,τι ζει πάνω στον πλανήτη. Αυτό είναι το μεγαλείο της», αναφέρει στο Τηλεθεατή.
πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου