Μια γυναίκα μιλά για την εξάρτησή της
Η Samantha είναι μια δυναμική γυναίκα που εργάζεται ως διευθυντικό στέλεχος σε επιχείρηση. Λατρεύει το σ*ξ και της αρέσει να αυτοϊκανοποιείται, ακόμα και στον εργασιακό της χώρο.Μόνο που από ένα σημείο και έπειτα η κατάσταση ξέφυγε καθώς αυτό που ξεκίνησε ως πείραμα για να εκτονώσει την πίεση που αισθανόταν στον εργασιακό της χώρο, εξελίχθηκε σε εμμονή και πλέον δεν περνά μέρα χωρίς να έρθει σε οργασμό στην τουαλέτα της δουλειάς της.
Η Samantha μίλησε για την εξάρτησή της και για τα προβλήματα που αυτή της δημιουργεί στο Whimn.com.au.
«Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που αυνανίστηκα στη δουλειά. Ήμουν σίγουρη ότι είτε θα με κάνουν τσακωτή είτε επιστρέφοντας στο γραφείο μου όλοι θα γνώριζαν γι' αυτό. Είχα κλειδωθεί μέσα στην τουαλέτα - σίγουρα όχι και το πιο "καυτό" σκηνικό, όμως πρέπει να συμβιβαστείς με αυτό που έχεις. Το όλο πράγμα διήρκησε πέντε λεπτά από την αρχή έως το τέλος και φυσικά κανείς δεν πήρε χαμπάρι», περιγράφει η Samantha η οποία τονίζει πως ουδέποτε είχε πρόβλημα σ*ξουαλικής φύσεως με τον σύντροφό της. «Ανέκαθεν είχα αρκετά υψηλή λίμπιντο. Με τον φίλο μου Marco κάναμε δύο φορές σ*ξ τη μέρα, το πρωί και το βράδυ. Κάποιες φορές μάλιστα περισσότερες φορές, ενώ στέλναμε και πολλά πικάντικα μηνύματα. Οπότε το σ*ξ βρίσκεται πάντα μέσα στο μυαλό μου».
Με τη λίμπιντο να χτυπάει κόκκινο η Samantha είδε την αυτοϊκανοποίηση στον εργασιακό χώρο ως μια διέξοδο, που τη βοηθούσε να διώξει από πάνω της την πίεση και το άγχος που υπήρχε λόγω της φύσης της δουλειάς της.
«Δουλεύω σε ένα γραφείο που υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση καθώς είμαι υπεύθυνη μιας μεγάλης ομάδας. Γενικότερα ποτέ δεν έχω χρόνο για τον εαυτό μου παρά μόνο όταν επισκέπτομαι την τουαλέτα. Πρόσφατα, όταν όλοι ζητούσαν κάτι από μένα λόγω μιας επερχόμενης παρουσίασης, αισθάνθηκα πολύ πιεσμένη. Πήγα λοιπόν στην τουαλέτα για να ξεφύγω από όλους. Κλειδώθηκα μέσα παρότι δεν ήθελα να κάνω την ανάγκη μου κατέβασα το καπάκι και κάθισα πάνω. Δεν είχα καμία διάθεση να επιστρέψω στη δουλειά και αφού δεν είχα τίποτα να κάνω, αποφάσισα να το δοκιμάσω. Έμεινα έκπληκτη από το πόσο ερεθισμένη μπορούσα να γίνω εκεί, κάτω από τη λάμπα φθορίου στο κέντρο ενός κτηρίου γεμάτο από ανθρώπους. Μετά συνειδητοποίησα πως αισθανόμουν πολύ καλύτερα. Και η αλήθεια είναι πως δεν με εξέπληξε αυτό. Ένας οργασμός πάντα με χαλαρώνει και συχνά όταν πέφτω στο κρεβάτι το βράδυ αυνανίζομαι γιατί με βοηθά να κοιμηθώ».
Από εκείνη τη μέρα η ζωή της άλλαξε από όλες τις απόψεις. «Άρχισα να ψάχνω την ευκαιρία να εξαφανιστώ στην τουαλέτα για να αυτοϊκανοποιηθώ. Κατάφερα να γίνω και πολύ γρήγορη στη διαδικασία. Μερικές φορές θα έβλεπα πορνό ή θα διάβαζα ερωτικές ιστορίες στο κινητό μου για λίγα λεπτά και εν συνεχεία θα κλειδωνόμουν στην τουαλέτα για μερικά λεπτά προσωπικής ευχαρίστησης. Μετά από λίγο όμως συνειδητοποίησα ότι το "πηγαίνω στην τουαλέτα" είχε γίνει ο μηχανισμός αντιμετώπισης κάθε δυσκολίας που παρουσιαζόταν. Και τότε άρχισα να γίνομαι προληπτική, καθώς επισκεπτόμουν κάθε πρωί την τουαλέτα για να προλάβω οτιδήποτε μπορούσε να πάει στραβά κατά τη διάρκεια της μέρας. Είχε αρχίσει πλέον να μου αποσπά την προσοχή. Έχανα την αυτοσυγκέντρωσή μου στα συμβούλια και στις παρουσιάσεις καθώς το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πως θα επιστρέψω στην τουαλέτα. Έγινε η απάντηση σε όλα μου τα προβλήματα, μέχρι που η εμμονή μου αυτή εξελίχθηκε σε πρόβλημα».
Η εμμονή της είχε σημαντικό αντίκτυπο και στην σχέση της με τον αγαπημένο της, καθώς δεν είχε πια διάθεση για σ*ξουαλική επαφή.
«Όταν άρχισα να χάνω το ενδιαφέρον μου για σ*ξ με τον Marco καθώς χρησιμοποιούσα όλη την ερωτική μου διάθεση στη δουλειά, κατάλαβα ότι πρέπει κάτι να αλλάξω. Με ρώτησε μάλιστα αν έχω σχέση. Και όντως, είχα σχέση με τον εαυτό μου!».
Σήμερα η Samantha κάνει φιλότιμες προσπάθειες να αντιμετωπίσει τον εθισμό της. Έχει βρει κάποιες εναλλακτικές, ωστόσο, όπως λέει, δεν μπορεί να κόψει τελείως την συνήθειά της.
«Προσπαθώ πλέον να βρω άλλους τρόπους για να ανακουφίζω το στρες, όπως για παράδειγμα να συζητώ με συναδέλφους ή να πηγαίνω να πάρω καφέ. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο, αλλά δεν είμαι ζώο. Γνωρίζω ότι το σ*ξ είναι μια προσωπική πράξη που πρέπει να φυλάς για στιγμές που είσαι μόνος σου ή τουλάχιστον για κάποιον ξεχωριστό όπως ο "φτωχός" Marco. Εξακολουθώ να κλειδώνομαι στις τουαλέτες του γραφείου μερικές φορές την εβδομάδα, αλλά το δουλεύω. Εννοώ πως λίγο από αυτό το καλό πράγμα, δεν είναι κακό. Σωστά;».
πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου