Η Ευανθία Ρεμπούτσικα, η πολυβραβευμένη συνθέτρια μοιράζεται με το κοινό πολυσύχναστους δρόμους της Κωνσταντινούπολης.
Μελωδίες που δεν έχουν σύνορα και ανήκουν σε όσους έχουν ανοιχτά αυτιά και ψυχή παρουσιάζει η Ευανθία Ρεμπούτσικα στο «Παλλάς», στις 15 και 16 Απριλίου. Μαζί της δύο σπουδαίες τραγουδίστριες, η Έλλη Πασπαλά και η Ντιλέκ Κοτς. Το 2006 ανακηρύχθηκε μουσική «Ανακάλυψη» της χρονιάς από τη Διεθνή Ακαδημία Σάουντρακ και τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Νέου Συνθέτη για τη μουσική της τουρκικής ταινίας «Ο πατέρας και ο γιος μου», που σκηνοθέτησε ο Τσαγκάν Ιρμάκ. Στην ίδια κατηγορία, η Ρεμπούτσικα κέρδισε τον Νικ Κέιβ, ο οποίος ήταν υποψήφιος για τη μουσική της ταινίας «The Proposition».Σε τι διαδρομές θα μας ταξιδέψετε;
«Θα ταξιδέψουμε ανάμεσα στους δύο πολιτισμούς, της Ανατολής και της Δύσης. Μουσικές που έχω γράψει για ταινίες, θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές. Θα ακουστούν τραγούδια από συνεργασίες μου παλιές και νέες, καθώς και μουσική από την πρόσφατη ταινία "1968" του Τα-. σου Μπουλμέτη».
Οι μουσικές σας έχουν επηρεαστεί από το γεγονός ότι από μικρή είχατε πάντα έτοιμη τη βαλίτσα σας;
«Είναι αλήθεια ότι μέσα από τα νοερά αλλά και τα αληθινά μου ταξίδια εμπνέομαι τις μουσικές μου. Η βαλίτσα μου είναι πάντα ανοιχτή για να βάζω μέσα όλα όσα γίνονται μελωδίες, τις εμπειρίες μου και τις ιστορίες των ανθρώπων που συναντώ»
Η σύνθεση μπήκε αυθόρμητα στη ζωή σας;
«Αυθόρμητα, σε μια εποχή δύσκολη για μένα, ήρθε σαν δώρο που το καλοδέχτηκα και έγινε ένα μεγάλο κομμάτι στην πορεία της ζωής μου. Γράφω πολύ με το ένστικτο μου, τη διαίσθηση μου και αυτό με γεμίζει πολύ και συγχρόνως με ελευθερώνει».
Ήταν περίοδος ανασυγκρότησης δυνάμεων ή ειδυλλιακών στιγμών;
«Περίοδος που ένιωθα τον εαυτό μου σαν ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Γεγονότα και αδιέξοδα με έφεραν σε μια πορεία ενός νέου ξεκινήματος και δημιουργίας. Μέσα από αυτές τις εκρήξεις, που ακόμα και σήμερα συμβαίνουν για διαφορετικούς λόγους, δεν σταματώ να γράφω μουσική με την ίδια ορμή».
Οι συνθέσεις σας περικλείουν μοναξιά και μνήμες;
«Η ζωή μας δίνει λύπες, χαρές, χωρισμούς και μοναξιές. Το παρελθόν πολλές φορές μέσα από τις μνήμες που έχουμε και τα βιώματα μας είναι πάντα μια πηγή έμπνευσης».
Η μουσική λειτουργεί σαν «καταφύγιο ψυχής»;
«Η μουσική είναι καταφύγιο ψυχής! Για μένα λειτουργεί και σαν εξομολόγηση».
Για να γράφετε μουσική, τι συνθήκες πρέπει να επικρατούν στο χώρο;
«Δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο χώρο που γράφω μουσική, αλλά όλοι οι χώροι για εμένα, όταν έχω ανάγκη να γράψω, είναι το ίδιο».
Έχετε πάντα μαζί το μαντολίνο σας;
«Το μαντολίνο γυρίζει μαζί μου παντού μέσα στο σπίτι».
Πολλές μουσικές που αρχικά είχατε γράψει για εικόνα, έγιναν τραγούδια;
«Οι περισσότερες μουσικές που έχω γράψει για .την τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο έχουν γίνει πράγματι τραγούδια. Κάποια από αυτά έγιναν επιτυχία από τραγουδιστές όπως οι Γιάννης Κότσιρας, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Έλλη Πασπαλά, Νατάσα Θεοδωρίδου και πολλοί άλλοι» δήλωσε στον Τηλεθεατή.
πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου