Συχνά παρουσιάζονται φλεβικές θρομβώσεις, μερικές φορές πιο δύσκολες και επικίνδυνες απ’ όσο θα πίστευε κανείς, γι αυτό και πρέπει να αντιμετωπισθούν όσο το δυνατόν συντομότερα και φυσικά με τον καλύτερο τρόπο, λόγω των δυνητικά σοβαρών επιπλοκών τους.
Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι πλήρης και παρατεταμένη και ο φαρμακοποιός παίζει βασικό ρόλο στη διάγνωση, στη παραπομπή στον γιατρό και στην παρακολούθηση της φαρμακοθεραπείας του ασθενή.Τι Μπορεί να Ακούσετε:
"Έχω πόνο στη γάμπα μετά την επιστροφή μου από ένα μακρύ αεροπορικό ταξίδι.
"Η μητέρα μου χειρουργήθηκε στο ισχίο και έχει πυρετό".
"Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να κάνουμε τόσους πολλούς εργαστηριακούς ελέγχους".
Θρομβοφλεβίτιδα (ή φλεβική θρόμβωση) είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου της φλέβας λόγω της παρουσίας ενός θρόμβου αίματος.
Παθοφυσιολογία
Θρομβοφλεβίτιδα (ή φλεβική θρόμβωση) είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου της φλέβας λόγω της παρουσίας ενός θρόμβου αίματος.
Μπορεί να συμβεί είτε σε μια επιφανειακή φλέβα, είτε σε μια βαθιά φλέβα.
Η βαθιά φλεβίτιδα ή η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, είναι πιο σοβαρή, επειδή μπορεί να συνδεθεί με καταστάσεις απειλητικές για τη ζωή , όπως η πνευμονική εμβολή.
Πράγματι, ο θρόμβος αίματος μπορεί να αποσπαστεί από το φλεβικό τοίχωμα, να ανεβεί κατά μήκος της φλεβικής κυκλοφορίας, να φτάσει στη δεξιά κοιλία, και να «εισέλθει» στις πνευμονικές αρτηρίες όπου μπορεί να μπλοκάρει σε μικρότερα αγγεία.
Η θρομβοφλεβίτιδα μπορεί να επηρεάσει όλες τις φλέβες του σώματος, αλλά εκείνες των κάτω άκρων επηρεάζονται συχνότερα με σχεδόν το 90% των περιπτώσεων.
Επίσης, είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 40 ετών.
Τρεις παράγοντες παίζουν καθοριστικό ρόλο:
1. η φλεβική στάση,
2. μια αγγειακή βλάβη και
3. μια κατάσταση υπερπηκτικότητας (κληρονομική ή επίκτητη).
Για τους λόγους αυτούς, η παχυσαρκία και η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων, αντιπροσωπεύουν δύο πολύ κοινούς παράγοντες κινδύνου.
Τα κλινικά συμπτώματα είναι μη ειδικά, μερικές φορές ακόμη και ανύπαρκτα.
Παρ 'όλα αυτά, θα πρέπει να μάθουμε στο φαρμακείο να την υποψιαζόμαστε , όταν συναντάμε συμπτώματα όπως αυθόρμητο πόνο ή επαγόμενο (στη γάμπα, στο μηρό, στην πατούσα ή τα πέλματα των ποδιών), μερικές φορές παροδικό, αίσθηση θερμότητας συνοδευόμενη από ερυθρότητα του δέρματος, ή πρήξιμο και φλεγμονή του κάτω άκρου. Προσοχή επίσης και για ανεξήγητο πυρετό σε ένα άτομο με χτυπημένο πόδι.
Οι Ερωτήσεις στο Φαρμακείο
Πώς μπορούμε να αποφύγουμε μια φλεβίτιδα;
Στις περισσότερες περιπτώσεις πρέπει να αντιμετωπίσουμε αρχικά την απλή φλεβική ανεπάρκεια στα πόδια.
Για το σκοπό αυτό, βασικά συνιστάται η τακτική σωματική δραστηριότητα, η αποφυγή παρατεταμένης όρθιας ή καθιστής στάση, απώλεια βάρους, αν το άτομο υπέρβαρο, και περιορισμός της έκθεσης σε πηγές θερμότητας: ηλιοθεραπεία, θερμά λουτρά, σάουνα.
Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο να κάνει κανείς τακτικές αγγειοτονωτικές θεραπείες, από του στόματος ή τοπικά (πάντα κάνοντας μασάζ από κάτω προς τα πάνω), που να περιέχουν φυτικά εκχυλίσματα αγγειοτονωτικά.
Τέλος, αποτελεσματική φαίνεται και η χρήση καλσόν διαβαθμισμένης συμπίεσης.
Άκουσα πολλά για τη φλεβική συμπίεση. Πώς λειτουργεί ακριβώς;
Η έννοια της θεραπείας συμπίεσης βρίσκεται σε μια απλή αρχή, δηλαδή η εφαρμογή μιας ελαστικής πλέξης όπως, κάλτσας, καλσόν ή ζώνης γύρω από το πόδι.
Με τη συμπίεση του άκρου σε διαβαθμισμένη μορφή, ισχυρότερη στον αστράγαλο και μειούμενη καθώς ανεβαίνουμε στο πόδι, διευκολύνεται η φλεβική επιστροφή, μειώνεται η φλεβική πίεση, αποτρέπεται η φλεβική στάση και η επιδείνωση του αγγειακού τοιχώματος.
Κάνω συχνά μια μεγάλη διαδρομή με το λεωφορείο. Έχοντας συχνά πόνο στις γάμπες, είναι απαραίτητο να φοράω κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης;
Αυτό εξαρτάται από τη διάρκεια του ταξιδιού και τις προϋποθέσεις του.
Θα μπορούσε να γίνει ένας παραλληλισμός με τα αεροπορικά ταξίδια μεγάλων αποστάσεων, που έχουν μελετηθεί περισσότερο και όπου έχει δειχθεί ότι υπάρχει από την 4η ώρα αυξημένος κίνδυνος θρόμβωσης με επιπτώσεις σοβαρές, όπως η πνευμονική εμβολή.
Επίσης, ο κίνδυνος αυξάνεται με τη διάρκεια του ταξιδιού.
Αν νομίζετε ότι έχετε φλεβική ανεπάρκεια στα πόδια, το να χρησιμοποιήσετε ελαστικές κάλτσες (κάλτσες ή καλσόν κάτω από το γόνατο) είναι σκόπιμο όταν το ταξίδι υπερβαίνει τις τρεις ώρες ακόμη και με οδικό μέσο.
Παράλληλα, προτείνουμε στους ασθενείς μας πρόσθετα μέτρα στο ταξίδι όπως:
• να φορούν χαλαρά, άνετα ρούχα, που δεν πιέζουν τα πόδια,
• να φορούν άνετα παπούτσια, προτιμώντας ίσια τακούνια,
• να αποφεύγονται ζώνες και κορσέδες,
• να αλλάζουν τακτικά θέση και να κάνουν αρκετές φορές ανά ώρα μικρές κινήσεις κάμψης-έκτασης των ποδιών και, τέλος, αν είναι δυνατόν,
• να κάνουν πού και πού μερικά βήματα για να ενεργοποιείται η κυκλοφορία του αίματος.
Η κλινική εξέταση δεν μπορεί από μόνη της να αποκλείσει ή να επιβεβαιώσει τη διάγνωση της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης.
Ποιες είναι οι εξετάσεις που πρέπει να κάνω;
Η κλινική εξέταση δεν μπορεί από μόνη της να αποκλείσει ή να επιβεβαιώσει τη διάγνωση της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης.
Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι απαραίτητη.
Οι διαφορικές διαγνώσεις είναι πολλές: αιμάτωμα, μυϊκό τραύμα, κύστη, λεμφοίδημα, ερυσίπελας, οζώδες ερύθημα, λεμφαγγειίτιδα, αρθρίτιδα κ.α.
Φλεβικό Doppler
Η διάγνωση βασίζεται σε φλεβικό υπερηχογράφημα Doppler των κάτω άκρων εντός 24 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων.
Η διάγνωση της πνευμονικής εμβολής είναι δύσκολη οπότε πρέπει να γίνουν παράλληλα: ακτινογραφία θώρακος, ηλεκτροκαρδιογράφημα, μέτρηση αερίων αίματος, πνευμονικό σπινθηρογράφημα, υπερηχογράφημα καρδιάς και αξονική τομογραφία θώρακος.
Η Θεραπεία
Η Θεραπευτική αγωγή της φλεβικής θρόμβωσης είναι η πρόληψη της πνευμονικής εμβολής (ή επανάληψης της) και η αποτροπή περαιτέρω επιπλοκών.
Βασίζεται σε επείγουσα θεραπεία με αντιπηκτικά και προϊόντα φλεβικής συμπίεσης.
Ηπαρίνες
Η γραμμή αντιμετώπισης είναι η εξής, αρχική χορήγηση ηπαρίνης ή χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνης(LMWH), σε δοσολογία που εξαρτάται από το βάρος του ασθενούς.
Οι απόλυτες αντενδείξεις στην αντιπηκτική αγωγή είναι η ύπαρξη εμφανούς αιμορραγίας, πρόσφατο εγκεφαλικό επεισόδιο- αιμορραγικό (λιγότερο από 2 εβδομάδες), σοβαρό τραύμα στο κεφάλι, θρομβοκυτταροπενία (λιγότερο από 50.000 / mm3).
Συνιστάται να παρακολουθούνται τα επίπεδα των αιμοπεταλίων κάθε 2 ημέρες, και έναρξη χορήγησης αντιβιταμίνης Κ το συντομότερο δυνατό.
Η ηπαρίνη διακόπτεται μετά από τουλάχιστον 4 ημέρες σύγχρονης χορήγησης ηπαρίνης και αντιβιταμίνης Κ και εφόσον το INR θα είναι μεταξύ 2 και 3 (να ελέγχεται έως 2 φορές εντός 24 ωρών).
Αντιβιταμίνη Κ
Η χορήγηση ανταγωνιστών βιταμίνης Κ μπορεί να ξεκινήσει τις πρώτες 5 ημέρες της θεραπείας με ηπαρίνη.
Η πρώτη δόση μπορεί να χορηγηθεί την πρώτη ημέρα.
Τα Νέα από του Στόματος Αντιπηκτικά
Τα "νέα" από του στόματος αντιπηκτικά είναι τα εξής: apixaban, rivaroxaban, edoxaban και dabigatran.
Μεγάλες κλινικές μελέτες έχουν καταλήξει σε ενδιαφέροντα αποτελέσματα των προϊόντων αυτών στην φλεβική θρομβοεμβολή.Το ισχύον πρότυπο περιλαμβάνει αρχική χορήγηση ηπαρίνης που ακολουθείται από αντιβιταμίνη Κ.
Χρήσιμες Συμβουλές στους Ασθενείς
• Η χρήση των μεθόδων συμπίεσης συνίσταται σε όλους τους ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο θρομβοεμβολής (ακινητοποίηση, ιστορικό φλεβικής θρόμβωσης), εκτός από την αντιπηκτική αγωγή ή μόνο όταν δεν ενδείκνυται.
Η χρήση κάλτσας ή καλσόν συμπίεσης, μέρα και νύχτα, ενδείκνυται όταν ο κίνδυνος θρομβοεμβολής επιμένει.
Συνήθως όμως, μόνο το 2% των ασθενών χρησιμοποιούν και επωφελούνται από αυτή τη μέθοδο.
• Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό, ο κίνδυνος φλεβικής θρόμβωσης αυξάνεται.
Έτσι, οι έγκυες γυναίκες, έχουν συχνότητα εμφάνισης φλεβικής θρομβοεμβολής 5 φορές υψηλότερη από ό, τι οι μη έγκυες γυναίκες χωρίς αντισύλληψη και με την ίδια ηλικία.
Αυτό μας οδηγεί να συστήσουμε χρήση καλσόν ή κάλτσας συμπίεσης κατά τη διάρκεια κάθε εγκυμοσύνης και για 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό ή 6 μήνες στην περίπτωση της καισαρικής τομής.
Πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, ειδικά αν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος στις γυναίκες (ηλικία> 35 χρόνια, αυξημένος αριθμός γεννήσεων, παχυσαρκία).
πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου