"Εγώ στην αρχή νόμιζα υπήρχε εκτροχιασμός. Βιβλικές καταστάσεις, επικρατούσε χάος".
Ο Πέτρος Βερτζάγιας, φοιτητής στη Θεσσαλονίκη, επιζών από το πρόσφατο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, έκανε αναδρομή στις εικόνες αποκάλυψης που βίωσε και μίλησε για τους φόβους αλλά και τη ζωή μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία στο Mega Stories και στην Δώρα Αναγνωστοπούλου.
«Το πιο έντονο που μου έρχεται στο μυαλό είναι φρενάρισμα, οι φωνές και τα ουρλιαχτά. Με τον τρόπο που βρέθηκα στο βαγόνι, είχα μια εμπειρία κοντά στον θάνατο. Ήμουν στο Β4. Πεταχτήκανε όλα πάνω μας, παράθυρα, χαλίκια, σπίθες από το φρενάρισμα. Στην αρχή ήταν σαν να καθόσουν σε φούρνο, την ένιωθες την ζέστη της σύγκρουσης. Δεν έβλεπες λόγω της σκόνης και του καπνού. Δύσκολες στιγμές αυτές που πέρασα στο βαγόνι, δεν ξεχνιέται τόσο εύκολα» είπε αρχικά.
«Εκείνη τη στιγμή κάποιος έπρεπε να κρατήσει τα ηνία της ηρεμίας γιατί όλοι φώναζαν και έτρεχαν γύρω στο βαγόνι. Επειδή έβλεπα έξω από το βαγόνι και είχα αποδεχτεί ότι θα πεθάνω, ήμουν σχετικά ήρεμος. Μου ήταν εύκολο να σκεφτώ τρόπους να βγούμε από μέσα… Πήρα την βαλίτσα μου και την πετάξαμε από το ραγισμένο τζάμι γιατί δεν έσπασε τελείως. Βγάλαμε γυναικόπαιδα και μετά εμείς… Όταν έβλεπες λιπόθυμο, ακρωτηριασμένο, ήθελες να τους βοηθήσεις. Δεν μπορούσες να τους αφήσεις έτσι. Φως δεν υπήρχε. Υπήρχε ένα απόλυτο τίποτα και δύο βαγόνια να έχουν γεμίσει φλόγες και δεν μπορούσες να καταλάβεις τι είχε γίνει. Εγώ στην αρχή νόμιζα υπήρχε εκτροχιασμός. Βιβλικές καταστάσεις, επικρατούσε χάος. Οι κραυγές ήταν το λιγότερο που άκουγες» πρόσθεσε ο νεαρός για την τραγωδία στα Τέμπη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου